عمری ست که در حسرت دیدار نشستیم

بی خانه شدیم بی کس و بیمار نشستیم

غرق گنهیم لیک ، به امید سخایش

با منتظران در طلب یار نشستیم

السلام علیک با اباصالح المهدی (عج)

دختری از کوچه باغی میگذشت

یک پسر در راه ناگه سبز گشت

ولی بی معرفتیه که بخونی

نظر ندی

قاصدک :

اگه یه وقت تنها شدی ،

دلت نگیره ،

بدون خدا همه رو بیرون کرده

تا خودت باشی و خودش

قاصدک :

میدونی غربت یعنی چی ؟

هر وقت از نگاه ،

صدا

و همه خاطرات

اون کسی که آرومت میکنه دور باشی

تو غربتی !!

قاصدک :

ناخواسته به دنیا آمدن

مخفیانه گریستن 
 

و در حسرت آنچه دل می خواهد و

منطق نمی پذیرد ،

سوختن  ....

وقتی خدا  داشت  بدرقه ام  می  کرد 

بهم گفت  :

جایی که میری  مردمی  داره  که

می شکننت ،  نکنه  غصه  بخوری

من  همه  جا  باهاتم

تو  تنها  نیستی 

تو یکوله  بارت  عشق  میزارم  که  بگذری 

قلب میزارم  که  جا بدی 

اشک  میدم  که  همراهیت  کنه

و  مرگ  که  بدونی  بر  میگیردی  پیشم  !!

قاصدک :

سر  نوشتم  اگر اینست 

که می بینم  حکم تغییر  قضا  را به

که  باید  گفت  :

آی  خط  خوردگی  صحفه پیشانی  من !

این  همه  خط  خط  را به  که

باید گفت  ....  ؟

قاصدک :

حکلیت  عجیبیست  رفتار  ما

خداوند  می بیند  و

می پوشاند

مردم  نمی بینند  و

فریاد  میزنند  ...  !!

قاصدک :

سرمشق های آب بابا

یادمان رفت

رسم نوشتن با قلم ها

یادمان رفت

شعر خدای مهربان را

حفظ کردیم اما ...

خدای مهربان

را یادمان رفت !

قاصدک :

قاصدک :

معمولاً آدم ها از اینکه

بعد از مرگ فراموش بشن

وحشت دارن

ولی چه سخته

که زنده باشی و

فراموش بشی ... !

قاصدک :

کلاغ و طوطی هر دو زشت آفریده شده اند

طوطی شکایت کرد و

خدا

او را زیبا کرد

ولی کلاغ گفت :

هر چه از دوست رسد نیکوست

و نتیجه آن شد که می بینی

طوطی همیشه در قفس و

قاصدک :

یادمان باشد شاید شبی آنچنان

آرام گرفتیم

که دیدار صبح فردا ممکن نشود ،

پس :

به امید فرداها محبتهایمان را ذخیره نکنیم ....

قاصدک :

لذت داشتن یه دوست خوب

توی دنیای بد ،

مثل خوردن یه فنجان قهوه

گرم زیر برفه ،

درسته که هوا رو گرم نمی کنه ،

ولی آدمو دلگرم میکنه ... !!!

قاصدک :

زادگاه و تاریخ تولد هیچ کس ،

در هیچ نقشه و تقویمی نیست

چرا که

انسانها هر لحظه در قلب کسانی که

دوستشان دارند متولد می شوند !